Film z powodzeniem mógłby być pokazywany w szkołach jako lekcja tolerancji i akceptacji... Do mnie z pewnością bardziej by przemówił niż kolejna pusta gadanina. Wokół głównej bohaterki/bohatera rozgrywa się dramat jej/jego i otoczenia w którym się znajduje. Jasne jest, że żadne odejście od normy nie będzie społecznie akceptowane nawet wówczas gdy ta "inność" to nie jest nasz osobisty wybór (tacy się urodziliśmy). Osobniki "odmienne" powinny być odseparowane a jedyny kontakt z nimi dla większości powinien ograniczać się do prymitywnego zaspokajania własnej ciekawości. Są i tacy którym zależy na naprawianiu natury za wszelką cenę. Przecież taki stan rzeczy (pomimo, że zastany) nie jest normalny. Nikt nie potrafi sobie wyobrazić by przejść nad tym do porządku dziennego. I to ze społeczeństwem właśnie bohaterka/bohater ma największy problem. Gdyby nie ludzie i ich oczekiwania, życie toczyłoby się po prostu naprzód.

- Co robisz?
- Czuwam nad tobą.
- Nie możesz wiecznie nade mną czuwać.
- Dopóki nie wybierzesz.
- Czego?
- Tego, czego chcesz.
- A jeśli nie musiałabym podejmować decyzji?...