Twoim zdaniem ma wzbudzać współczucie i tłumaczyć dewiacje seksualne przez to? Uważasz że takie jest założenie filmu?
Bo mi się wydaje że wręcz przeciwnie i nie stosuje żadnego szantażu emocjonalnego.
Kilka razy czytałam tę opinię i nie do końca wiem o co Tobie chodzi.

Dewiacja mozesz nazywac homoseksualizm, roznego rodzaju zboczenia z koncowka fil etc. Ten film jednak opowiada o chorym czlowieku a nie o dewiacji. Czy moj brat, ktory urodzil sie bez tarczycy i bez lekow hormonalnych nie rozwinalby sie normalnie to tez dewiacja ?

Autorowi tematu chodziło o zachowania a nie o choroby.

Temat filmu wydaje się się zbyt wyjątkowy, osobliwy, jakby pozostawał rodzajem emocjonalnego szantażu - jednakże hermafrodytyzm to po prostu także przenośnia wszelkiej odmienności i związanych z nią reakcji, od tolerancji po gwałt. Gdzie w tym filmie współczucie tłumaczy dewiację seksualną. Pan Sadam333 najzwyczajniej w świecie nie zrozumiał filmu albo jego podejście do tego filmu było raczej na "Żołnierzy kosmosu"...

Widzowie pokroju Sadama333 nie zrozumieją takiego dzieła ze względu na owe "klapki" na oczach i prostolinijność.

Zgadzam się z Mad X. Film nie jest średni. Pokazuje, ze dewiacja nie jest niczym złym. Odmienność to coś co zdefiniował człowiek względnie normalny. Bo relatywnie mówiąc czym jest normalność?? Ogół jakichś przyjętych zasad z którym zgadzają się członkowie społeczeństwa. Wielu ludzi nie przyjmuje do wiadomości, że ktoś np. jest homoseksualistą - baa uważają, ze skoro oni nimi nie są to jest to nienormalne. Podobnie jest w przypadku tego filmu. Alex nie chciał/a wybierać płci, chciał/a zostać sobą. Zrobienie z niej mężczyzny, czy kobiety nie musiało być wyjściem. Możliwe, ze straciłaby wtedy część siebie. Jedynym problemem z jakim musiała się borykać to chore, prostolinijne społeczeństwo, które, gdyby nie czasy współczesne, na pewno "pognałoby do niej z widłami i pochodniami". Niewątpliwie takim człowiekiem jest auto tematu Sadam333. Wstydzę się za takich ludzi jak on.

Pan/i sadam333 (nick zapewne stanowi niezamierzone, symboliczne, z głębin podświadomości dobyte odwołanie do liczby dwukrotnie większej, a co za tym idzie podkreśla, że jest tylko takim devilem na pół etatu) łaskaw był pominąć w swojej surowej recenzji cały aspekt mitologiczny przypowieści o hermafrodycie. Zatem, gwoli porządku pojęciowego, pozwolę sobie go przypomnieć. Hermaphróditos to greckie bóstwo dwupłciowe, związane prawdopodobnie z jakimś obrzędem weselnym (jedność przeciwieństw, dwa w jednym, pełnia itd.). W tymże Hermafrodytosie (synu Hermesa i Afrodyty), który najpierw był zwykłym, acz pięknym młodzieńcem, zakochała się ciężko nimfa Salamakis. Hermafrodyt nie był zbyt skory do jej awansów, więc na usilne prośby Salamakis bogowie uczynili z obojga jedno ciało o cechach obu płci, ku wiecznej szczęśliwości. Tyle mit.
Teraz współczesność i medycyna, żebyśmy wiedzieli, o czym gadamy (tu cytuję): „Hermafrodytyzm u człowieka to wrodzona wada rozwojowa okresu płodowego o podłożu genetycznym bądź hormonalnym”. Wyróżniamy:
- obojnactwo prawdziwe (wynika z zaburzeń zróżnicowania gonad i cechuje się obecnością u tej samej osoby tkanki jądra i jajnika - jest b. rzadkie; wygląd zewnętrznych narządów płciowych u noworodka zazwyczaj utrudnia ustalenie płci),
- obojnactwo rzekome męskie (gonadom męskim towarzyszą zewnętrzne narządy płciowe typu kobiecego),
- obojnactwo rzekome żeńskie (mimo obecności jajników, zewn. narządy płciowe mają wygląd męski i występują somatyczne cechy maskulinizacji - męski fenotyp).
Możliwe jest także wymieszanie się tych różnych form, które prowadzi do innych atypowych postaci obojnactwa. Obojnactwo może wpływać na poczucie płci, choć zwykle osoby z tym zaburzeniem są zdecydowanie mężczyznami bądź kobietami, pomimo nieprawidłowości i niezgodności anatomicznych w obrębie narządów płciowych.
Hermafrodyty powinni zwrócić się o pomoc lekarską i równolegle wsparcie psychologiczne dla swojego dziecka, by w określonej przyszłości zdołało ono wybrać i utrzymać konkretną tożsamość płciową. Problem akceptacji płci u hermafrodytów niekiedy występuje w okresie pokwitania i późniejszym, po wcześniejszym przeprowadzeniu rutynowych procedur psychologiczno-medycznych (feminizacja bądź maskulinizacja) w dzieciństwie. Niestety, jak do tej pory nie udało się wypracować skutecznej metody pozwalającej uniknąć tego typu pomyłek natury, pomimo że nauka jest w stanie z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć kierunek identyfikacji płciowej u ludzi dotkniętych hermafrodytyzmem. Oczywiście, o ile to w ogóle pomyłka.
A teraz tłumaczę, po co zanudzałem Was definicjami (poza wiarą we wrodzony głód wiedzy filmwebowiczów, oczywiście). UWAGA - WAŻNE! Obojnactwo jako takie nie ma związku z zaburzeniami o charakterze psychicznym, takimi jak: transseksualizm (zaburzenie identyfikacji płciowej - zespół dezaprobaty płci), czy transwestytyzm (parafilia). Powyższe czyni cały, dość jałowy wywód pół-devila chybionym, bowiem o żadnych dewiacjach nie może tu być mowy. Celowo nie piszę tu o wrażliwości, o delikatności tematu itd. Czasami nie ma to sensu. Uważam zresztą, że ten film to nie tylko opowieść o hermafrodytyzmie, ale także, a może przede wszystkim, o ciężarze dojrzewania, o trudnej rodzicielskiej miłości, o akceptacji i tolerancji dla różnorodności i odmienności. Świetny film.

no wiadomo (a przynajmniej powinno być jasne i wiadome i jest to logiczne) że hermafrodytyzm nie stanowi dewiacji seksualnej tylko odmienność biologiczną.
ale nie wiem czy sadam333 ma na myśli sam hermafrodytyzm czy psychiczną 'nieokreśloność' Alex i to zwie dewiacją.
zgadza się, to nie jest film tylko o hermafrodytyzmie.

w moim odczuciu,obok tego wszystkiego,najbardziej wyostrzona i istotna była postać i postawa ojca Alex.

Temat ktory porusza ten film napewno jest interesujacy ale sam film jest niestety troche nieudolny. Kuleje troche na jedną nóżke...rezyser tak samo wie co chce przekazac jak Alex zna swoją tozsamosc.

od i wszystko.

Oraz dla wszystkich pol-kretynow na tym forum, dzisiaj dla odmiany serdeczne pozdrowienia :)